Het versterken van uw zwakke punten
Kracht en conditie specifiek voor Muay Thai staan nog in de kinderschoenen. Er zijn sportspecifieke conditiecoaches in basketbal, voetbal, American football en andere sporten.
Atleet en trainer Douglas Malagon ontwikkelt een programma voor Muay Thai-vechters.
Zijn eerste cliënt is hijzelf. Malagon, een fervent hardloper, bezeerde zijn kuit. Om het te herstellen werkt hij met één been op de squat press.
“Ik doe kuitconditionering omdat ik een onbalans heb”, zei Malagon. "Ik bouw kracht op in het andere been."
De meeste atleten doen geen goede revalidatie. Dit blokkeert hun carrière en hun genezingsproces.
Waar je op moet letten bij het kijken naar vechters
De trainers van Fairtex kijken altijd naar de vechters. Ze zien hoe ze de pads raken. Ze zien hoe ze de tas raken. Ze zien hoe ze vast komen te zitten.
Voormalig vechter Kru Hern kijkt naar de knieligger van Kompetch en Petch. De worstelsessie van dertig minuten is belangrijk.
‘Ik kijk naar alles,’ zei Kru Hern. Zijn ogen bleven op de boksers gericht.
Terwijl Kompetch en BM aan hun vaardigheden werkten, beoordeelde Hern ze.
“Kompetch is goed met zijn knieën. Petch is goed met zijn ellebogen, 'zei Hern.
Beide boksers zijn afkomstig van sportschool Sitsatwatseua. Ze kwamen samen op Fairtex en beiden zijn in goede vorm onder het toeziend oog van Kru Hern.
Het verhaal van het wapen
Alle trainers hebben verhalen in het vechtspel. Want Wut begon toen hij jong was.
“Ik zag mijn vriend vechten en trainen”, zei Wut.
Toen hij zag dat zijn vriend het probeerde, moedigde Wut aan. Hij vocht. Toen vocht hij. Toen verdiende hij geld en de rest is een vechtcarrière.
Meer dan 140 gevechten later vecht hij nog steeds. De inwoner van Bangkok is een Max Muay Thai-kampioen. Zijn stijl is iconisch. Hij is een Muay Buak, een meedogenloze vechter die vooruit, vooruit en vooruit beweegt.
In tegenstelling tot een Muay Khao-jager (clinch en knie) gebruiken Buak-atleten een verscheidenheid aan aanvallen. Ze slaan, trappen, ellebogen en knieën terwijl ze vooruitgaan en hun combinaties samenstellen.
Wut is trainer op hoog niveau bij Fairtex. Hij werkt samen met Smilla Sundell. De ONE Championship-kampioen gebruikt een vergelijkbare stijl.
Hoewel hij nog steeds kan vechten, neemt Wut vrije tijd. Hij brengt zijn dochter elke dag naar school. Dit weerhoudt hem ervan zich te concentreren op zijn vechtcarrière. Maar de vechter concentreert zich op zijn carrière als vader.
Vechten voor familie
Familie is belangrijk in Thailand. Vrienden zijn broers en zussen. De mensen die voor je zorgen zijn tantes en ooms. Maar de mensen die er het meest toe doen zijn de ouders.
Dit geldt vooral voor Yodnamchai. De 19-jarige heeft een ongelooflijke vorm. Hij heeft in 4 gevechten niet verloren bij ONE Lumpinee. De kleine handschoenen passen bij zijn knock-outstijl.
Zijn laatste optreden zorgde voor een hersenkrakende knock-out voor Chokdee Maxjandee in de derde en laatste ronde.
De gevechten zijn een manier om voor de familie van Yodnamchai te zorgen.
‘Mijn zoon, Haarit, is één jaar en zes maanden oud’, zei hij. “Als ik er geld mee verdien, geef ik het aan mijn vader en moeder. Het gaat ook om mijn zoon te steunen.”
Het ondersteunen van zijn gezin als kostwinner is een teken van onderscheid. Het is vooral belangrijk naarmate zijn vader ouder wordt.
“Mijn vader heeft een hartziekte”, zei Yodnamchai. “Zijn gezondheid is niet geweldig.”
Yodnamchai moet zijn gezondheid, jeugd en vaardigheden in de ring gebruiken om voor een ouder wordende vader en een opgroeiende babyboog te zorgen. Hij vecht voor zijn gezin.
Spijt van de prestatie
(Op deze foto: KPLC5 , TV2 Body Shield )
Het stadion brulde. Ruim 600 atleten kwamen naar Lumpinee voor het WBC Amazing Muay Thai Festival.
En in de ring zaten er twee. Er waren Quinty Gotink en haar tegenstander Jenny Freitas.
De twee vochten drie rondes lang. Het werd een puntenbeslissing. Freitas’ hand ging omhoog.
Gotinks schouder zakte ineen van teleurstelling.
“Ik denk dat ik het beter had kunnen doen als ik verder was gegaan”, zei Gotink.
Tijdens het gevecht cirkelde ze rond. Ze gebruikte harde en eenvoudige combinaties. Jab kruis. Jab kruis.
“Als ik iets had gedaan, had ik kunnen winnen. Het is triest', zei Gotink.
Het zouden hebben, zouden kunnen hebben, zouden moeten hebben van spijt is gebruikelijk bij atleten. Zelfs veel winnende atleten zijn van mening dat hun prestaties onder de maat zijn.
Het gevoel is moeilijk te verslaan en blijft hangen.
De remmen repareren
(Op deze foto: BGV14 Painter- Zwart )
Preawa Sitthaninu en Elisa Keck gingen er voor de tweede keer mee aan de slag. De herkansing was onderdeel van het Thaiwasadu-toernooi.
Keck verloor de eerste wedstrijd.
In de tweede viel Preawa het been aan en gebruikte stallen. De klokcontrole en technieken waren te veel voor de Muay Buak-atleet. Haar voorwaartse combinaties werden vertraagd door Preawa.
Haar loden been was geel en gekneusd na het gevecht.
“Het doet een beetje pijn. Een aantal mensen hebben me al geschopt”, zei Keck.
De blessure werd echter verholpen door een reparatie. Kru Ram en Keck hebben gewerkt aan het oplossen van het blokkeerprobleem. Veel Thaise atleten zullen een been over het lichaam gebruiken om hun tegenstander af te remmen. Keck leerde naar buiten te komen of uit de stal te duwen.
‘Kru Ram en ik hebben geoefend,’ zei Keck. “Ik moet mijn hersenen meer gebruiken. Tijdens het gevecht deed ik dat niet.”
Het gebruik van de hersenen vereist het kunnen gebruiken van geoefende technieken.
Keck zet haar eerste stappen om haar fouten recht te zetten door haar problemen te doorgronden.
Auteur: Matt Lucas
Laat ons weten wat u ervan vindt!